Детето ми контактува с близки роднини, които меко казано не са много ласкави с приказките си и коментари по мой адрес.
Мисля, че в един момент ще започна да виждам и признаци, че тези приказки му влияят.
Как да се справя? Контактите са почти ежедневни, приказките – не. Не мога да им огранича контакта, така че моля този съвет го оставете. Знам, че това е най-правилното, но е абсолютно невъзможно поне в момента.
Не мога да им затворя устите ни со кротце, ни с кютек. Възрастни са и....имат вече поведенчески дефицити, просто ги амбицирам още повече. Не чуват, не разбират, не може да се разговаря с тях. Провокирам ги просто с факта, че съществувам, с всяка проява на самостоятелност, успех, нещо хубаво което ми се случва. Нищо не споделям, за да не бъде манипулирано, но и това не помага.
Вменява ми се някакво чувство на вина, което аз няма как да възприема и си мисля, че детето ми в един момент ще започне да го възприема вместо мен / на 8 е/. Това ме притеснява. Освен това се толерира поведение на детето обратно на това на което уча, подронва ми се авторитета, целенасочено дразнене. Анти възпитание, без да се мисли, че му вредят така, даже буквално. Дете с алергия се тъпче с алергена до пръсване. примерно
Наричана съм пред детето ми изверг, изрод / за тези знам поне/. Не ме питайте защо. Повода е....да речем реакцията ми за горното, а това са коментарите зад гърба ми.
Дайте идеи....