Толкова съм ядосана, че направо ми идва да крещя
Правим ремонт на апартамента - вече сме почти накрая. Плочките за терасата не ни стигнаха с 1 кв.м. - поръчахме ги преди 2 седмици и още ги няма В същото време майсторът чака и не може да довърши работата. Докараха ни гардеробите, но понеже таванът е крив не паснаха добре . Ще правим гипсокартон на таваните , но след време, а до тогава това ще стои така Ядосах се и повиших малко тон на мъжът ми пред майстора Ядосах се най-вече на неговата незаинтересованост (бързаше да отиде да гледа откриването на световното ). Сега се чувствам малко виновна. Но пък този ремонт го проточваме вече 1 година.
След няколко дни заминавам на почивка с дребното, не съм приготвила нищо, трябва да купувам какво ли не, а то не ме оставя свободна дори една минута - непрекъснато мрънка, плаче, иска нещо. На всичкото отгоре и времето се развали, а вече съм резервирала билетите
Накрая на силите си съм - може би ми се е насъбрала много умора, няма кой да ми помага за бебето, гледаме го сами, безкрайни разправии по ремонта.
Малко дълго стана, просто исках да споделя с някого.