Исках да споделя моята мъка с вас защото толкова много ме измъчва и не мога да спра да мисля за мъничкото личице, за безжизненото телце, което толкова силно ми се иска в момента да е сред живите.Защо трябваше да ми се случи такова нещо, толкова много го исках и не можех да забременея 4 години.След като видях двете чертички на теста (макар че почти бях сигурна и преди теста) толкова много се зарадвах...а сега...вече я няма.
Сега само мисълта за друго бебе ме крепи и няма да се предадем пред мъката, ще изчакаме няколко месеца, ще се консултираме с някой добър лекар и ще почнем с опитите за бебче.Живот и здраве, ако всичко е наред и доктора ни даде зелена светлина март месец мислим да се пробваме.Стискайте палци да се възстановя бързо и да имам още една безпроблемна бременност само че с щастлив край.