1-во се чувствам виновна че детето ми си няма другарче......братче, сестриче............че е само и му е тъжно....После ме е страх защото много няма пари!
Защото се осигурявам на половин щат и незнам колко майчинство ще вземам............
и още нещо което подсъзнателно подтисках но...........сега ми е заседнала буца в гърлото......
Понеже съм само ете и ми е много трудно! Психически.......с майка ми има проблеми.....всичко е на мен.........
ИСкам още едно или ако имам възможност 2 деца. Обсебена съм от това желание. Толкова много че е като фикс идея, но безпаричието и това че сме сами с мъжа ми в работата ни ме притеснява. И сега идва страха ми...................майка ми и сестра и /леля ми/ имат спонтанни аборти в по-напреднали месеци и и двете са с по едно дете. Сега сигурно при мен го има този риск. Ми........ще полудея ако ми се случи. Незнам съществува ли обремененост при този проблем, но все повече си мисля, боже колко искам още деца и боже ами ако както майка ми и леля ми направя аборт в напредла месец - ще умра. Живота ми ще спре сякаш..................кажете има ли такива случаи сред вас - които майките ми са имали аборти а вие след това 2 и повече нормални бременности?