Ще ви разкажа и една случка - вървим си двамата с мъжа ми по улицата, а зад нас баба с внуче. Момиченцето искаше баба й да й купи бонбони, но жената явно нямаше възможност. Стана ми мило за детенцето, а и точно в момента имах няколко ментови бонбона в джоба си. Обърнах се и й ги предложих, момиченцето ги взе с удоволствие, а и бабата не възрази. Да, обаче мъжа ми ми направи забележка след това и каза, че според него така не се прави, а и бабата не трябвало да приема. Все пак съм била "чужд човек". А детето толкова се зарадва на бонбоните...
Преди около месец седим си на плажа мъжа ми,аз и наш синковец, и изгладнели от морските емоции набиваме бисквитки. На 2 метра от нас момиченце на около 2 годинки ни наблюдава с интерес как "мляскаме". Без дори да се замислям взех половината пакетче бисквити и й ги дадох. Тя ги занесе на татко си, който ми благодари и после започна да дава на детенцето една по една курабийките. Предполагам, че се сещате за реакцията на мъжа ми... Имахме известна конфронтация по темата, но накрая той ме заби с въпроса- "Ти ще разрешиш ли на детето ни да вземе храна от чужд човек?"
А сега де?! Аз знам за себе си, че съм добронамерена, ама има толкова "откачалки" по улиците...
Вие как постъпвате?